In dezelfde tijd als onze anekdote over De Nieuwe Huishoudster speelt het verhaal over een andere huishoudster, eveneens bij een man alleen, die erg ziek en als gevolg daarvan bedlegerig was. Mijn grootvader en zijn zus hebben me ongeveer een halve eeuw geleden de geschiedenis in een periode van een jaar of acht meerdere keren verteld en wel consequent.
Doordat de oude baas in kwestie meer dan alleen overdag enige hulp nodig had, was de huishoudster intern. Ze hoorde met enige regelmaat dat de man het vooral 's nachts moeilijk had, want dan klonk het vanuit de slaapkamer van de heer des huizes: "Ach Heere, ach Heere."
Kennelijk had ze in die periode van het etmaal niet al te veel zin zich om de zieke te bekommeren, en dat leidde ertoe dat de man zich eens tegenover zijn kinderen beklaagde over haar desinteresse.
De oudste zoon besloot daarop de koe bij de horens te vatten, dat wil zeggen: de huishoudster bij de schouders te pakken.
"Wij vinden het niet mooi van u dat u vader 's nachts zo verwaarloost. Vader heeft ons vertelt dat hij u regelmatig nodig heeft en u dan roept."
"Das hail nait woar," bitste de felle tante. "Hai ruip 'Ach Heere, ach Heere', en ik bin de Heere toch nait."
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten